وصال روحانی | ابهام همچنان حکــم می‌راند

در فاصله چهار روز تا مسابقه حساس استقلال با ملوان در هفته دوم لیگ برتر فوتبال کشور نوعی ابهام بر کل مسابقه و بر شرایط دو تیم سایه انداخته است. هر دو تیم از معدود تیم‌های پیروز هفته نخست بودند ولی شک‌هایی را نیز نسبت به کار خود برانگیختند. استقلال در شرایطی در مشهد یک – 2 بر سیاه‌جامگان غلبه کرد که خودش نیز از بازی خوب و نتیجه خوب‌تر حاصله شگفت‌زده شد و به نظر می‌رسید که عدو سبب خیر شده و تعدد محرومان و مصدومان و اجبار پرویز مظلومی به بهره‌گیری از جوان‌ترهای پرانگیزه سبب‌ساز این برد شده است و از طرف دیگر استقلال حتی در روزی که خوب و سریع و تهاجمی ظاهر شد، باز در 20 دقیقه آخر کمی از نظر بدنی کم آورد و خسته شد و بعد از زدن گل دوم بیشتر به حفظ نتیجه می‌اندیشید.

فقط دوندگی و اتحاد
ملوان نیز در شرایطی ذوب‌آهن را صفر – یک برد که خودش به جز دوندگی مفرط و اتحاد به قصد کسب پیروزی و پشت سر نهادن مشکلات متعدد مدیریتی و مالکیتی ماه‌های اخیرش، سلاح برجسته تازه‌ای را رو نکرد. درست است که اتهامات وارده از سوی گل‌محمدی در خصوص ناسالم بودن برد ملوان نیز افراطی به نظر می‌رسید و محلی برای اثبات ندارد اما ملوان هم طوری بازی نکرد که به نظر برسد از نیم فصل دوم مسابقات سال پیش، زمانی که از نیم فصل اول بسیار بهتر ظاهر و در لیگ برتر ماندنی شد، بهتر شده و به سطوحی بالاتر رسیده است.

شاید ژنرال نرسد
دیدار استقلال – ملوان، دایما مسابقه امیر قلعه‌نویی با تیم سال‌های طولانی‌اش توصیف شده اما با بساطی که در انزلی برقرار است و با تغییر دایمی مدیران و مالکان ملوان و نرسیدن پول‌های وعده داده شده ممکن است ژنرال اصلا به این مسابقه نرسد و همانطور که خودش هم گفته، هنوز نیامده از جمع سپیدهای انزلی خارج شود. مشکل استقلال زمانی آغاز و تشدید می‌شود که این اتفاق نیفتد و قلعه‌نویی جمعه شب این هفته روی نیمکت ملوان مقابل استقلال بنشیند.
حساسیت‌های برخاسته از این رویارویی می‌تواند آبی‌ها را فرسوده و مسابقه را از ریتم اصلی‌اش خارج کند و هر چه بازی غیرعادی‌تر شود، احتمال نتیجه نگرفتن آبی‌ها بیشتر و امکان شکست نخوردن ملوان بیشتر شود.

فرداهایی خوش‌تر!
اما در شرایطی که برخی می‌گویند قلعه‌نویی به قصد پرهیز از چنین تقابلی در رفتن خود از انزلی تسریع خواهد کرد، آبی‌ها هم باید برخی ابهام‌ها را از کار خود بزدایند. نمایش خوب و نتیجه مثبت حاصله در مشهد این باور را قوت بخشیده که استقلال می‌تواند به فرداهایی خوش‌تر هم خوشبین باشد اما جواب دادن آبی‌ها در روزی تحقق یافت که چشمی، حاج‌محمدی، مجیدی، اسماعیلی و انصاری اولین بازی‌های رسمی خود را برای آنها انجام می‌دادند و رمضانی نیز با رهایی از مصدومیتی تقریبا یکساله در 5 دقیقه آخر که زمان اتلاف وقت برای استقلال بود، به میدان آمد. با اینکه پیروزی آبی‌ها در شرایطی سخت و در زمین رقیب و در عین استفاده از ترکیبی جدید و جوان‌تر عاملی مثبت بود اما دستاوردهایی که در حالت اضطرار به دست می‌آیند، تضمینی برای تکرار شدن را به دست نمی‌دهند و مظلومی ابتدا باید در فکر هماهنگ کردن هر چه بیشتر تازه‌واردان با نفرات قبلی تیمش باشد که شمار آنها نیز اصلا کم نیست.

همانند فصل پیش
در فصلی که استقلال خط دفاعی‌اش را بعد از کوچ صادقی و بیک‌زاده به کلی عوض کرده و حنیف هنوز دو جلسه محرومیت دارد و کوچ اجباری خرسندنیا به خط دفاعی به همین سبب تکرار شده، عملکرد و انتخاب‌های مظلومی نشان می‌دهد که او چندان بیشتر و بهتر از مربیان فصل پیش نمی‌تواند در این زمینه خاص عمل کند. اینکه چند تازه‌وارد استقلال و بخصوص میثم مجیدی، جابر انصاری و البته امین حاج‌محمدی چطور با سایر نفرات تیم و قبلی‌ها هماهنگ می‌شوند، مساله بسیار مهمی است و در ترسیم سرنوشت این تیم سهم بسزایی خواهد داشت.

زمان تعیین تکلیف
ملوان اما ابتدا باید تکلیفش را با خودش مشخص کند و مشکلات مدیریتی – مالکیتی‌اش را که سبب شده هر دو سه ماه یک بار سرمایه‌گذاران و مدیران تازه‌ای در رأس کار قرار گیرند و برخی حتی یک ماه نیز دوام نیاورند، حل کند و سپس به مسائل فنی بیندیشد. اگر این مسائل و نیازها تامین و قلعه‌نویی از همین حالا ماندنی می‌شد، مسابقه جمعه شب گل سرسبد بازی‌های هفته دوم از فصل جدید لیگ برتر می‌بود اما وجود ابهام‌های فنی و تشکیلاتی در اردوگاه هر دو تیم و جا ماندن احتمالی ژنرال از این کاروان شاید این عنوان را از این پیکار بستاند.