پشت پای لوپتگی به اعتبارش؛ راه کج هرگز به منزل نمی‌رسد!

جولین لوپتگی پس از جانشینی دلبوسکه در تیم ملی اسپانیا که انتخابش نیز با تردیدهایی همراه بود، توانست به روزهای تیره لاروخاها پایان دهد و با کسب نتایجی درخشان و ارائه فوتبالی زیبا با این تیم راهی روسیه شود، تا ناکامی جام‌جهانی برزیل را جبران کنند. اما هیچکس از آینده و تصمیم لوپتگی آن هم تنها یک روز مانده به آغاز  بازی‌های جام جهانی روسیه خبر نداشت. زیدان از سرمربیگری رئال استعفا داده بود و پرز به دنبال جانشین او بود که در عین ناباوری و تعجب لوپتگی به عنوان سرمربی این تیم معرفی شد، خبری که فابیانس رئیس فدراسیون اسپانیا را به روسیه کشاند تا پس از یه کنفرانس خبری اعلام کند؛ لوپتگی از تیم ملی اخراج شده است. تصمیمی از سوی لوپتگی  که با ریسک بالا و رفتاری غیرحرفه‌ای گرفته شده بود، او باید جانشین زیدان می‌شد با کارنامه‌ای پر از جام و موفقیت که تداوم این افتخارات آن هم پس از رفتن رونالدو بسیار سخت به نظر می‌رسید، لوپتگی که برای حضور در رئال تاوان سنگینی چون زدن قید جام جهانی که شاید هرگز دیگر نصیب او نشود را داده بود هرگز فکرش را نمی‌کرد که بحران زودتر از تصورش به سراغ او و تیمش آید و آماری  فاجعه‌بار را به همراه رئال از خود بر جای بگذار و نشان دهد هرگز جانشین شایسته‌ای برای زیدان نیست. ال‌کلاسیکو  آخرین دست آویز او برای ماندن و حفظ آبرو بود تا پرز و هواداران را به امان دادن به او متقاعد سازد که با شکستی تحقیر‌آمیز کور سوی امید خود را نیز از دست داد تا خود نیز متوجه گردد دیگر رئال جای او نیست، اکنون او همه چیز را از دست داده اعتباری که با پشت کردن به تیم ملی کشورش از بین رفت و اکنون از رئال مادرید نیز اخراج شده است، تا تجربه‌ای بزرگ کسب کند که قبل از هر کار به عاقبت آن بیاندیشد. چه بسا اگر غیر از این تصمیم می‌گرفت کماکان سرمربی تیم ملی اسپانیا بود و به احتمال فراوان با کسب عنوانی درخور در جام جهانی 2018 به همراه کشورش محبوبیت و اعتباری دو چندان بر خود می‌افزود.

نویسنده: محمد خندان‌دزفولی

*تیم نویسندگان متافوتبال*