اعترافات یک ذهن خطرناک!

یوونتوس در آلیانز آرنا، ورزشگاهی که بر خاطرات دل آلپی افسانه‌ای بنا شده، بار دیگر بازی بُرده را به طرز شگفت انگیزی به شیاطین سرخ واگذار کرد. بانوی پیر دوباره در دامی گرفتار شد، که تیم آنچلوتی جوان در سال ۱۹۹۹ به آن گرفتار شده بود و دقیقا به همان شکل شگفت انگیز!

اما بر سر بیانکونری چه آمد، که به این سادگی برد راحت چهارشنبه شب را با شکستی ناامید کننده عوض کرد؟ در یادداشت زیر به پاره‌ای از این دلایل می‌پردازیم.
الگری در ۴ سال گذشته یک خصلت را به روشنی از خود نشان داده و آن جنون دیوانه‌وار ذهنی استاد برای تغییر دادن ترکیب تیم در تمام بازی هاست. بازی به بازی سوای اینکه تیم برنده بوده یا بازنده، الگری ترکیب تیم را تغییر داده است. اگر تمام بازی‌های یوونتوس تحت رهبری الگری را مرور کنیم، به سختی ۲ بازی پشت سر هم پیدا می‌کنیم که تیم در ترکیب یا آرایش یا هر دو تغییر نکرده باشد. یووه دیدار مقابل یونایتد را نیز با همین عادت آغاز کرد، جایی که کیلینی و بونوچی به همراه ساندرو درچپ و دیشیلیو در راست۴ نفر دفاعی، پیانیچ، بنتاکور و خدیرا  ۳ مرد میانی و رونالدو، دیبالا و کوادرادو ۳ مرد تهاجمی یووه با ترکیب ۳-۳-۴ همیشگی یووه را تشکیل می‌دادند.
اما روند بازی از ابتدا روایتگر مشکلاتی بود که به طور خلاصه می‌شود این گونه به آن‌ها پرداخت؛

‏١. خدیرا مناسب سیستم ۳-۳-۴ یووه نیست، در فاز بیلد آپ حضور ندارد و فاصله زیادش با پیانیچ ( که نتیجه تمایل بیش از حد و گاها بی دلیل خدیرا برای چسبیدن به دیبالا و حضور در محوطه جریمه حریف است)هم خط هافبک تیم را ناکار آمد می‌کرد و هم فضای زیادی به مهاجمین حریف می‌داد، که از آن استفاده کنند. دلیل تزلزل دفاع یووه، در اندک حملات یونایتد در نیمه اول دقیقا همین فاصله زیاد بود، که هرگز توسط خدیرا و به دلیل کندی او در برگشت‌ها پر نشد.
‏٢. اگر همچنان اصرار به حضور خدیرا در ترکیب تیم وجود دارد، ترجیحا تغییر به ٣-٤-٣، احتمال آسیب دیدن تیم در زمان از دست دادن توپ را کمتر می‌کند. هر چند در فاز هجومی به دلیل اینکه فاصله پیانیچ تا دروازه حریف بیش از حد زیاد باقی می‌ماند زهر حملات تیم خیلی کمتر می‌شود!

‏٣. دیشیلیو در فاز دفاعی خوب اما کیفیت کانسلو در فاز حمله را ندارد، استفاده کردن یکی از این دو در ایتالیا و دیگری در سی‌ال بدون در نظر گرفتن کیفیت تیم مقابل بدترین کار ممکن است، که الگری علی رغم هوش بالا گاها به آن تن می‌دهد. همین طور اصرار به بازی ندادن، مهدی بن عطیه( بهترین بازیکن پارسال تیم) و روگانی به وضوح ساختار دفاعی بی‌نقص فصل قبل یووه را آسیب پذیر کرده است.
‏٤. این حقیر بیش از یک سال است که هر زمان از یووه مطلبی کار کرده‌ام، متذکر شده‌ام تیمی که بنتاکور را در اختیار دارد( بعد از فصل درخشان اولش در یووه با ٢٠ سال سن و جام جهانی فوق العاده‌اش با اروگوئه) فقط در صورت مصدومیت باید او را به کار نگیرد ،نه این که نیمکت‌نشین خدیرای ناآماده باشد. امیدوارم بازی دیشب به الگری ثابت کرده باشد، که خدیرا خط هافبک یووه را کُند و کم اثر و ساختار دفاعی را متزلزل می‌کند. باخت دیشب استاد اگر یک نکته مثبت داشته باشد آن نکته شناختن جواهر خط میانی تیمش یعنی رودریگو بنتاکور است.  بدون تردید او بهترین بازیکن یووه بود، که با بازی ساده، درگیری‌های مداوم و پوشش دادن های بی وقفه ستون میانی زمین یووه را شکل می‌داد.

‏٥. حضور دیبالا در وسط  وقرار دادن رونالدو (کاستا یا کوآدرادو) در کناره‌ها وقتی که تیم ۳-۳-۴ بازی می‌کند، هم دیبالا را کم اثر می کند، هم هماهنگی بازیکنان کناری زمین را از بین می‌برد. دیشب دیبالا عملا کاملا به سمت راست متمایل بود نه به سمت میانه، در این شرایط حضور بازیکنی مثل مانژو ( و هیگواین که در تابستان این تیم را ترک کرد ) در وسط به دلیل ‏فشار و پرسی که می‌کنند، به وینگرها اجازه می‌دهد از فضای ایجاد شده استفاده کنند. دیبالا ذاتا این توان را ندارد و عملا چنین فضایی را نمی‌تواند ایجاد کند تا بازیکنان کناری از آن استفاده کنند. در صورتی که مانژو در دسترس نیست، ترجیحا بهتر است رونالدو در مرکز بازی کند. رونالدو اگر  گل هم نزند فضای زیادی ایجاد می‌کند و خلق موقعیت برای هم تیمی هایش انجام می‌دهد. نگاهی به گل‌های زده یووه در لیگ نشان می‌دهد، این حربه چقدر کارامد است.
‏٦. از سر شکم سیری بازی کردن و نابود نکردن حریفی که بازی را وا داده و سر به هوا بازی کردن فقط دیروز در یووه نمایان نبود، اما جریمه سنگین آن را بانوی پیر دیشب و یک جا پرداخت کرد تا یاد بگیرد . سی ال جای این کار ها نیست!

‏٧. منچستر تیم بسیار از هم گسیخته‌ای نشان داد. تیمی به شدت بی برنامه و سردرگم در حمله و به طرز شگفت انگیزی متزلزل در دفاع! آقای خاص به خوبی می‌داند ادامه روند فعلی حتی وی را به ژانویه سال آینده هم نخواهد رساند، رفتار عصبی و کودکانه پایان بازی او نیز بیش از هر چیز گویای همین حقیقت است. برد دیشب یونایتد بیش از نبوغ ژوزه مدیون اقبال بلند او و بی دقتی بازیکنان یووه بود. شاید اگر دیشب شانس و اقبال بی‌نظیر با شیاطین سرخ همراه نبود(از جمله ۲ تیرک و فرصت سوزی‌های پی در پی، بازیکنان یووه) مردان مورینیو تورین را با شکستی فضاحات‌بار ترک می‌کردند، اما ما درباره‌ی فوتبال حرف می‌زنیم و در فوتبال امکان دارد، در شبی که مستحق باختی سنگین هستید، پیروز از زمین خارج شوید و دیشب یکی از همین شب‌ها بود!

نویسنده: فرید تهرانی

*تیم نویسندگان متافوتبال*