خیابانی و باز هم چند سوتی تازه و باز هم آماج انتقاد

به گزارش متافوتبال و به نقل از شفقنا، مدت هاست که اشتباهات خیابانی سوژه طنز و انتقاد فوتبالدوستان، کاربران شبکه های مجازی و رسانه های ورزشی شده است. این بار هم این گزارش کهنه کار چند اشتباه عجیب داشت تا باز هم انتقادات بیشتری را شاهد باشد. البته به نظر می رسد خیابانی مصمم است که همچنان این انتقادات را نادیده بگیرد.

خبر آنلاین در گزارشی در این مورد نوشته است:

“باز هم گزارش یکی دیگر از بازی های حساس لیگ برتر به جواد خیابانی سپرده شد و او بار دیگر یکی از همان اشتباه های معروفش را انجام داد.

در حالی که منصور پورحیدری، سرپرست باشگاه استقلال شب گذشته به دلیل بیماری در بخش مراقبت های ویژه بستری شد و امروز وظیفه سرپرستی به فرزاد مجبدی سپرده شد، خیابانی کاملا بی خبر از ماجرا بود و اشتباه بدی کرد. او در لحظه ای از گزارشش گفت :« منصور پورحیدری که به سمت بازیکنان استقلال می رود شدیدا مورد تشویق هواداران قرار می گیرد! »

بعد از این اشتباه بود که به خیابانی خبر دادند پورحیدری کیلومتر ها آن طرف تر از استادیوم آزادی روی تخت بیمارستان است و او این موضوع را اعلام کرد. شاید بعد از بازی جواد خیابانی مثل اشتباهی که درباره برانکو انجام داده بود(به خاطر شاد کردن مردم این حرف را زدم) توجیه جالبی برای این اشتباهش پیدا کند.مثلا بگوید برای اینکه هواداران استقلال نگران بیماری سرپرست تیمشان نشوند این خبر را به آنها نداده است!”.

در همین حال سایت آی اسپورت هم در گزارشی مبسوط  با تیتر ” برای جواد خیابانی؛ آقای اشتباهی حرفه‌ی پرمخاطره” در مورد اشتباهات خیابانی در بازی استقلال – صبا نوشته است:

” برای توصیف یکی از نام‌آشناترین گزارش‌گران فوتبال صدا و سیما همین چند گزاره بدون هیچ شکی کفایت می‌کند. البته اگر کمی منصف باشیم باید صفت “متعصب” را نیز برای استاد خیابانی بطور مبسوط در نظر بگیریم؛ مردی که برای پرچم ایران و احتزاز آن غیرتی ویژه و البته فراتر از مستطیل سبز دارد و اگر اغراق نکرده باشیم باید بگوئیم شمار تپش‌های نبض او بر دقیقه در مسیر این غیرت ستودنی به تعداد گاف‌های دوران حرفه‌ای اوست (!) البته دیگر نه این غیرت ستودنی و نه آن گزارش بی‌بدیل و نوستالژیک حماسه‌ی ملبورن، هیچ‌کدام یادآور نام استاد در ذهن اهالی فوتبال نیست و آن‌چه امروز نام جواد خیابانی را بر سر زبان‌ها می‌اندازد، ترول‌ها و استیکرهائی است که با گاف‌های سریالی او به جامعه‌ی مجازی طراوت و جذابیتی مثال‌زدنی می‌بخشد و جنبه‌های دیگر از قابلیت جامعه‌ی مجازی در تقابل با جماعت ایرانی را آشکار می‌کند. 
بنابراین طبیعی است که با شنیدن نام جواد خیابانی به عنوان گزارش‌گر یک مسابقه باید انتظار چندین و چند گاف در حد اسم و رسم او داشته باشیم. امروز نیز در چارچوب رقابت‌های هفته‌ی پانزدهم لیگ برتر استاد خیابانی دیدار حساس استقلال تهران و صبای قم را گزارش کرد و مطابق انتظار در حد استاندارد گاف داد که در ادامه به تعدادی از این گاف‌ها اشاره خواهیم کرد:

1)  اگر ادبیات ویژه‌ی استاد خیابانی را فاکتور بگیریم، به اولین گاف ویژه‌ی گزارش این دیدار می‌رسیم. بهنام برزای در یک صحنه در دوئل مهاجم صبای قم را نقش بر زمین کرد و در حالی‌که کارگردان تلویزیونی با سوت داور متوجه تصمیم قاضی این دیدار شده بود، شات بسته‌ای از بهنام برزای می‌دهد و در کمال تعجب خیابانی ستاره‌ی ریزنقش آبی‌پوشان پایتخت را روزبه چشمی معرفی بلند قامت معرفی می‌کند که اگر کارگردان تلویزیون به داد استاد نمی‌رسید فوقع ما وقع …

2)  حتی اگر سر زدن به سایت‌های خبررسانی که برنامه‌ی برگزاری لیگ برتر را ارائه می‌دهند برای استاد خیابانی سخت است، سر زدن به تله‌تکست شبکه‌ی سوم سیما آسان‌ترین راه برای اطلاع از برنامه‌ی پخش رقابت دو تیم پایتخت‌نشین است. بنابراین بسیار سخت است که وقتی بحث برگزاری بازی پرسپولیس و راه‌آهن یزدان در ورزشگاه آزادی و شهر قدس تمام خبرگزاری‌ها را ایستگاه کرده است، امروز را روز پایانی نیم‌فصل نخست لیگ پانزدهم بدانیم در شرایطی‌که دیدار استقلال تهران در ورزشگاه آزادی برگزار می‌شود و پنج دیدار روز جمعه برگزار خواهد شد، از جمله دیدار پرسپولیس تهران و راه‌آهن یزدان (!) با این وجود استاد خیابانی گوئی اعتقاد ویژه‌ای به انجام دادن کارهای سخت دارد …

3)  اگر از شگفتی خبرگزاری‌ها به دلیل حضور امید نورافکن 18 ساله در پست دفاع چپ چشم‌پوشی کنیم، اگر گمنام بودن این ستاره‌ی تیم ملی جوانان را بهانه کنیم، دیگر نخواهیم توانست بهانه‌ای برای پست میلاد شیخ‌فخرالدینی که سال‌هاست با پیراهن تیم‌های مس کرمان، تراکتورسازی تبریز و استقلال تهران در لیگ برتر درخشیده است، دست و پا کنیم. با این وجود خیابانی در کمال تعجب بارها نورافکن را شیخ‌فخرالدینی، مدافع راست استقلال خطاب کرد …

4)  رسم بر این است که گزارش‌گرها اتفاقات برجسته‌ی بازی از جمله اخطار، گل‌زنی، اخراج و … را با اسم بازیکن و دقیقه‌ی هر پیشآمد برای خود ثبت می‌کنند تا در هر لحظه‌ای از بازی که نیاز به مروری بر اتفاقات دیدار است، به آن سند مراجعه کنند. گویا استاد خیابانی عادت به این رسم مرسوم را نیز ندارد و حتی همچون گزارش‌گران امروزی میانه‌ی خوبی با سایت‌های ارائه‌دهنده‌ی نتایج زنده ندارد. بنابراین گزارش‌گر دیدار استقلال و صبای قم در حالی در دقیقه‌ی 83 اعلام می‌کند که آبی‌پوشان حدود 80 دقیقه است که ده نفره بازی می‌کنند که بهنام برزای در دقیقه‌ی 26 کارت قرمز مستقیم را پیش‌ روی خود دید. شاید ما معنی عبارت “حدود” را نمی‌دانیم و در بازی 90 دقیقه‌ای 57 دقیقه در حدود همان 80 دقیقه است …

5)  بزرگ‌ترین گاف استاد خیابانی که در هیاهوی پیروزی استقلال در پایان یک ماراتن ترسناک گم شد، حضور منصور پورحیدری در ورزشگاه آزادی و رفتن به سوی هواداران استقلال و پاسخ دادن به محبت آن‌ها است (!) این تصویرسازی است که جواد خیابانی در ذهن خود انجام می‌دهد چون نمی‌داند پورحیدری به دلیل بیماری در بیمارستان بستری است و فرزاد مجیدی در غیاب او وظایف سرپرست آبی‌پوشان را برعهده دارد. قطعا نیازی نیست بگوئیم این گزارش‌گر با سابقه اعتقادی به مطالعه اخباری که از نان شب برای یک گزارش‌گر واجب‌تر است، ندارد و همواره با سیاست انشااله و ماشااله بر خدا توکل می‌کند و …

شاید حسن ختام یک گزارش پیرامون گاف‌های پرشمار و سریالی جواد خیابانی یادآوری سکانس دفاعیات “مسعود شصت‌چی” در سریال مرد هزار چهره باشد. سکانسی که ثابت می‌کند می‌تواند توصیف روزگار آقای گزارش‌گر باشد. بی‌شک جواد خیابانی باوجود استعداد ذاتی که برای کار گزارش‌گری دارد، آقای اشتباهی در این عرصه است چون اصول اساسی و بنیادین این حرفه‌ را نمی‌شناسد، آن‌قدر که با دنبال کردن اخبار نیز غریبه است و با تمام اشتباهاتی که در کار خود دارد بازهم مدعی فعالیت در این حرفه‌ی پرمخاطره است.

و اما دفاعیات “مسعود شصت‌چی” …
“خدایا تو شاهدی که من هیچ چیزی رو برای خودم برنداشتم … من هیچ چیزی رو توی جیبم نذاشتم … من از سهم کسی نزدم … من فقط اشتباهی بودم … خدایا تو شاهدی که من چیزی رو خراب نکردم … خدایا تو شاهدی که کسی رو اذیت نکردم من فقط اشتباهی بودم … چه دفاعی بکنم من بی دفاعم … حالا من موندم و تقاص این همه اشتباه دیگران و بازی‌گوشی خودم … جناب قاضی من از هیچ کسی توقعی ندارم … خدایا تو منو ببخش”.