سياوش اكبرپور: متأسفانه چيزهايی‌ ديدم كه از فوتبال خسته شدم / دوست نداشتم بد و بیراه بشنوم که چرا سیـاوش خداحافظی نمی‌کند

به گزارش متافوتبال، کمتر کسی تصور می‌کرد سیاوش اکبرپور در سن 32 سالگی تصمیم به خداحافظی از دنیای حرفه‌ای فوتبال بگیرد آن هم در شرایطی که برخی بازیکنان تا آستانه 40 سالگی فوتبال بازی می‌کنند اما این اتفاق رقم خورد و اکبرپور بعد از سقوط با پیکان به دسته اول و بسته شدن پنجره نقل و انتقالات تابستانی فوتبال ایران این تصمیم را گرفت و کفش‌هایش را آویخت. او در گفت و گو با خبرورزشی تصمیم گرفت سفره دلش را باز کند:

تصمیم غیرمنتظره‌ای گرفتی!
به نظرم بهترین تصمیمی بود که می‌شد گرفت چون این فوتبال با وجود تمام جذابیت‌هایش دیگر جایی برای سیاوش اکبرپــــور که اهل صحبت‌های خاله زنکی و دلال بازی نیست! نبود.

با طعنه صحبت می‌کنی؟
نه، طعنه‌ای در کار نیست واقعیت این روزهای فوتبال ماست. شاید باورتان نشود در این دو، سه سال چیزهایی دیدم که از تعجب شاخ درآوردم به همین خاطر به حرف دل «داداش سیا» گوش کردم و تصمیمی که یک سال قبل باید می‌گرفتم را الان گرفتم و از فوتبال خداحافظی کردم. تنها خوشحالی‌ام این است که با عزت و استقلالی از فوتبال رفتم.

اما تو که بازیکن پیکان بودی؟
شاید همین اقدام بزرگ‌ترین اشتباهم بود و باید پارسال که از استقلال کنار گذاشته شدم تصمیم به خداحافظی می‌گرفتم اما برخی دوستان نزدیکم این اجازه را به من ندادند ولی اگر به همان روزها برگردم شک نکنید خداحافظی می‌کردم تا اینکه بخواهم راهی تیمی دیگر شوم چون اصلاً دلم راضی نمی‌شد جز پیراهن استقلال پیراهن تیم دیگری را برتن کنم.

دل‌تنگ فوتبال نمی‌شوی؟
تنها دل‌تنگی‌ام برای استقلال و طرفدارانش خواهد بود. طرفدارانی که خیلی به گردن من حق دارند و امیدوارم همیشه سیاوش اکبرپور را با خاطرات خوش به یاد بیاورند نه با خاطرات تلخ. باور کنید عمده دلیلی که باعث شد در سن 32 سالگی تصمیم به خداحافظی بگیرم این بود که می‌ترسیدم روزی برسد که طرفداران استقلال با گفتن بد و بیراه از خودشان بپرسند چرا سیاوس اکبرپور از فوتبال خداحافظی نمی‌کند!

فکر می‌کردی خداحافظی‌ات از فوتبال این‌گونه رقم بخورد؟
آخر این فوتبال خداحافظی است و غیر از این هم نمی‌شود. نه انتظارش را نداشتم اما قسمت بود و قسمت را نمی‌شود تغییر داد. تنها چیزی که می‌توانم به دوستانم بگویم این است که ته فوتبال همین خداحافظی است پس سعی کنید از خودتان خاطره خوش و نیکی به جا بگذارید تا بدی! نمی‌دانم شاید خود من که الان این حرف‌ها را می‌زنم دل خیلی‌ها را شکسته باشم و خیلی‌ها را ناراحت کرده باشم که از همه آنها حلالیت می‌طلبم اما خواهشم این است که در این فوتبال فقط خوبی کنید و اجازه بدهید طرفداران با تیم محبوب‌شان شاد زندگی کنند نه اینکه تنش داشته باشند.

دوست نداشتی با پیراهن استقلال خداحافظی کنی؟
آرزویم این بود که با پیراهن استقلال و جلوی چشمان طرفداران چهارگوشه زمین را ببوسم و بروم پی زندگی‌ام اما نشد. ناراحتم اما از کسی دلخور نیستم و امیدوارم تیم محبوبم تحت هر شرایطی موفق و سربلند باشد.

رضا عنایتی رفیق صمیمی‌ات در آستانه 40 سالگی فوتبال بازی می‌کند اما تو خیلی زود خداحافظی کردی؟
آقا رضا استثنای فوتبال ماست و امیدوارم تا 50 سالگی همچنان در لیگ‌برتر بازی کند. نمی‌دانم شاید قسمت بود ما برویم تا جا برای آقا رضا باز باشد که رکورد بزند(باخنده).

حرف آخر.
نمی‌دانم آنهایی که برایم در این فوتبال زحمت‌کشیدند را از نزدیک می‌بینم یا نه اما از همین جا می‌خواهم دست تک‌تک آنها را ببوسم و تشکر کنم به خاطر زحماتی که برای من کشیدند. از آقایان غلام پیروانی، محمود یاوری، علی دایی، برانکو ایوانکوویچ، محمد خاکپور و امیر قلعه‌نویی که خوب می‌دانم از دستم خیلی ناراحت است و دنبال فرصتی هستم تا از دلش دربیاورم چون خیلی به او مدیون هستم، ممنونم.