گزارش ویژه | برای میدلزبورو و رودیِ قاتل / کسی که طی 4 فصل، با 3 تیم متفاوت به دسته‌ای پائین‌تر سقوط کرد!

مصاف هفته‌ی پیش چلسی و میدلزبورو، آخرین فرصت برای استیو آگنیو بود تا بلکه بتواند حداقل یک هفته سقوط تیمش را به‌تاخیر بیاندازد. آگنیو علت اصلی سقوط نبود و بیشتر از استیو، این آیتور کارانکا بود که بورو را به چمپیونشیپ فرستاد. ۲۹ سال پیش میدلزبورو با برتری مقابل چلسی، آبی‌های لندن را به دسته‌دوم فرستاد و پس از گذشت‌سال‌ها، شاگردان کونته انتقام آن‌روز را گرفتند. چلسی بورو را شکست داد و سقوط این تیم به دسته‌ی پایین‌تر فوتبال انگلستان را قطعی‌کرد. با این‌همه بازیکنان چلسی هرگز راضی به سقوط میدلزبورو نبودند و حتی در انتهای بازی همراه با آنتونیو کونته به سمت هواداران‌ میدلزبورو رفتند و آن‌ها را تشویق کردند.

اسماگی‌ها راه فصل گذشته‌ی نیوکاسبل را طی کردند و آنقدر درگیر دعوا و حواشی شدند تا سرانجام تابِ ماندن در لیگ جزیره را نیاورند; با این تفاوت که سرنوشت ‌آن‌ها اصلا مشخص نیست و کسی نمی‌داند آن‌ها می‌توانند همچون نیوکاسل در فصل بعد از سقوط‌شان، مجدداً به لیگ‌برتر بازگردند یا خیر!

مشکلات استیو گیبسون مدیرعامل تیم با آیتور کارانکا سرمربی باشگاه تمامی نداشت تا آنجا که هواداران خواستار برکناری هر دوی‌شان بودند; مشکلاتی که دلیل‌های خنده‌داری برای دوست‌داران اسماگی‌ها داشت. ماجرا این‌بود که گیبسون، بدون نظر و احتیاجِ کارانکا، دست به خرید و جذب استوارت داونینگ زد و از آنجا که آیتور رابطه‌ی خوبی با این بازیکن نداشت، به مخالفت با این خرید پرداخت و کار تا جایی پیش رفت که حتی تمرینات تیم را در چند جلسه ترک کرد. داونینگ محصول آکادمی خودِ باشگاه میدلزبورو بود و به همین دلیل گیبسون سرخود اقدام به جذب او کرد. مشکلات فراوان و کسب نتایج ضعیف، سرانجام کارانکا را مجبور به جدایی از اسماگی‌ها کرد.

کارانکا با هزار امید و آرزو پا در میدلزبورو گذاشت و همگان پیش‌بینی می‌کردند که او به‌مربی‌بزرگی تبدیل خواهد شد و گواه آن می‌تواند درخشش در تیم میدلزبورو باشد. به‌هر حال آیتور سابقه‌ی کار با آقای خاص را در کارنامه‌ی خود می‌دید و همین نکته برای او بسیار با ارزش بود. پس از آیتور، استیو آگنیو به‌عنوان جانشین مرد اسپانیایی هدایت باشگاه انگلیسی را برعهده گرفت تا بلکه بتواند جلوی سقوط این تیم را بگیرد ولی تلاش‌های او نیز بی‌فایده بود.

حواشی و عدم مدیریت کارانکا دلیلی‌بر سقوط میدلزبورو بود اما سوال اصلی هواداران این‌است که مگر بازیکنان خوب و مستعدی در باشگاه‌شان حضور نداشت؟ پس چگونه این تیم نتوانست خود را در لیگ‌برتر حفظ کند؟ ویکتور والدز و براد گوژان آمریکایی در درون دروازه‌ی بورو حضور داشتند و در خط دفاع این تیم از بازیکنانی چون; آنتونیو باراگان، فابیوی معروف و بازیکن سابق یونایتد، چمبرز، بن گیبسون و دنیل آیالا بهره می‌برد. خط هافبک اسماگی‌ها وابسته به هنرنمایی استوارت داونینگ و آدام کلایتون بود و در خط حمله‌نیز ستاره‌هایی چون کریس استوانی و آلوادگرو نگردو حضور داشتند. با این هجم از بازیکنان خوب و مستعد در تیم میدلزبورو، کارانکا کم‌ترین کاری که می‌توانست بکند، به‌عقیده‌ی کارشناسان قرار گرفتن در رتبه‌ی پانزدهم یا چهاردم جدول بود و آن‌ها نباید به چمپیونشیپ سقوط می‌کردند.

به این موارد آماده نبودن و افت فوتبالیست‌ها را نیز اضافه کنید; به‌هر حال آن‌ها نتوانستند تحت نظر کارانکا و استیو آگنیو مجدداً به اوج شکوفایی برسند و به کمک‌تیم شان بیایند.

پس از قطعی شدن سقوط بورو به چمپیونشیپ، گری نویل که پیشتر در والنسیا هدایت خفاش‌ها و آلوارو نگردو را بر‌عهده داشت به طعنه بازیکن اسپانیایی را به تمسخر گرفت و جالب‌تر اینکه بیشتر انگلیسی‌ها هم روی حرف‌های تاکید داشتند: «فکر می‌کنم نگردو می‌تواند گلزنی کند اما او احتمالاً به یک شریک و همراه در خط حمله نیاز دارد. سوالی که پیش می‌آید این است که چرا من در والنسیا این کار را نکردم؟ مردم به من نگاه می‌کنند و می‌گویند:یک لحظه صبر کن! تو این بازیکن را تک و تنها به امان خودش در خط حمله رها کردی؟»

استیو گیبسون مدیرعمال باشگاه نیز این سقوط را باور نداشت؛ باخت در برابر چلسی برای او سنگین تمام شد! بسیاری مشکل‌سازی‌های او برای کارانکا را دلیل سقوط باشگاه می‌دانند. گیبسون پس از باخت برابر چلسی این‌چنین سخن گفت: «مسئله فقط باخت برابر چلسی نیست؛ ما در تمام فصل، مشکل داشتیم. هیچکدام مان به اندازه کافی خوب نبودیم. چلسی از هر لحاظ بهتر از ما بود. بازی می توانست ۰-۴، یا ۰-۵ تمام شود. بدترین لحظه دوران فوتبالم را گذراندم. باید مشکلات را برطرف کنیم. در واقع این بدترین لحظه زندگی ام بود. هواداران از شعار دادن و حمایت از ما دست نکشیدند، به‌هر حال هر عملکردی که داشته باشیم، آن ها همان هواداران هستند. آن ها شایسته حضور در لیگ برتر هستند و ما نیز باید تیمی شایسته ماندن در لیگ برتر نیز داشته باشیم. باید مشکلات را برطرف کنیم تا دوباره به جزیره بازگردیم!»

میدلزبورو با ۵برد، ۱۳تساوی و ۱۸ باخت تنها ۲۸ امتیاز را بدست آورد و با ۲۶ گل زده، کم ترین آمار را در فصل۲۰۱۷-۲۰۱۶ برای خود به‌ثبت رساند. جالب‌تر اینکه‌آن‌ها از ۱۱بازی اخیر خود تنها یک بار پیروز شده‌اند و جدای از ۲ تساوی، ۸ بار طعم شکست را چشیده‌اند.

در سقوط میدلزبورو به چمپیونشیپ، نکته‌ای موجود دارد که برای همگان در سرتاسر جهان فونبال جالب و شنیدنی بود!

بازیکنان تاثیر زیادی در سقوط اسماگی ها داشتند و یکی‌از آن‌ها بدون‌شک رودی گِستِد بود: ۳ سال قبل در باشگاه کاردیف حضور داشت و در پایان فصل، کاردیفی‌ها جایگاهی بهتر از رده‌ی بیستم پیدا نکردند و به دسته‌ی پایین‌تر سقوط کردند.

سپس از کاردیف جدا شد و تا حدی حضوری موفق در بلک‌برن را سپری کرد اما این پایان کار نبود و سرنوشت استون‌ویلا نیز به "رودِی قاتل" گره خورده‌بود. در پایان فصل و جایی که هواداران استرس ماندن یا سقوط استون ویلا را داشتند، بازیکنان این تیم در مهمانی‌های شبانه حضور پیدا می‌کردند و همین باعث خشم استون ویلایی‌ها شد; بعد از جذب او، استون ویلا پس از ۱۶ سال در خطر سقوط قرار گرفت و سرانجام همین اتفاق ناگوار نیز رخ داد. اما گستد به‌دنبال رکوردهای بیشتری نیز بود; میدلزبورو با ۶ میلیون پوند او را در اختیار گرفت در حالی که به‌هیچ وجه نتوانست جواب اعتماد مدیریت و مربیان باشگاه را بدهد; رودی فقط ۱۸ بار برای اسماگی‌‌ها به میدان رفت و تنها ۲ بار موفق به گلزنی شد. گستد به‌عنوان رکورد دار شکست در لیگ‌برتر انگلستان به‌حساب می‌‌آمد تا جایی که یک ماه پیش با برتری مقابل ساندرلند، به رکورد ۴۳ بازی بدون برد پایان داد. حالا او بازیکنی‌ست که طی ۴ فصل اخیر با ۳ تیم مختلف به‌دسته‌های پایین‌تر لیگ‌ها سقوط کرده و همین امر باعث تمسخر مهاجم اهل بنین شده‌است.

با تمام این تفاسیر دیگر نه باشگاه و نه هوادارن میدلزبورو راضی به تمدید قرارداد او نیستند و حالا کاملا متوجه‌شده‌اند که برداشت شان از گستد اشتباه بوده; رودی به هدف کمک  میدلزبورو آمد و با آمار ضعیف خود نشان داد که بیشتر به‌این تیم لطمه‌زده‌است.

آینده‌ی او نیز در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و با این حواشی ایجاد شده معلوم نیست تیمی حاضر به جذب او باشد یا خیر; زیرا استعداد شگرف گستد در فرستادن تیم‌ها به‌دسته‌ی دوم، ممکن‌ست یقه‌ی هر تیمی را بگیرد، حال چه‌آن تیم کاردیف و میدلزبورو باشد، چه منچستریونایتد و آرسنال!

تمام این عوامل، از دعوا‌های گیبسون و کارانکا، نمایش ضعیف مجموعه‌ی تیم علل‌الخصوص نگردو، داونینگ و چمبرز، تا رودی قاتل معروف باعث سقوط میدلزبورو به چمپیونشیپ شد. نمی‌توان تنها گستد را عامل سقوط دانست ولی در چنین شرایطی ماجرای او نُقل محافل شده و دوست‌داران بورو به خود می‌گویند بهتر‌است تا به‌دسته‌ی سوم و لیگ محلات نرفته‌ایم، او را بفروشیم!

ماجراهای جالب همیشه پایانی خوش ندارند و سقوط میدلزبورو گواه این مسئله‌است; نباید همه همچون لستر به قهرمانی برسند.

حالا همچون گذشته آن‌ها باید تلاش کنند و مجدداً خود را به لیگ‌برتر انگلستان برسانند. آن‌ها باید اشک‌های خود و هواداران‌شان را در باخت مقابل چلسی و زمانی که سقوط‌شان قطعی شد جبران کنند: اشک‌هایی که به‌دلیل عرق‌نریختن‌شان برای آینده سرازیز شد!