بررسی تیم ملی اروگوئه در جام جهانی / در آروزی تکرار جام جهانی ۱۹۵۰

 

لقب :  آسمان آبی

 

 

بازی در برزیل برای این تیم خوش یمن است. آنها یکبار در خاک این کشور قهرمان دنیا شده اند. اروگوئه حالا می‌خواهد کابوس ماراکانا را برای سلسائو زنده کند. آنها خط حمله قدرتمندی دارند و حسابی با یکدیگر هماهنگند. تیم حال حاضر اروگوئه  حول محور سوارس شاخته شده و همین باعث شده تا خطرناک تر از قبل به نظر بیاید؛ چه اینکه همین درخشش سوارس بود که اروگوئه را به قهرمانی در جام ملت های آمریکای جنوبی رساند. تجربه ثابت کرده که اروگوئه در مسابقات کوچک تر بهتر عمل می کند اما روحیه مقاوم این تیم باعث شده تا حتی با وجود قرعه سخت - و مصاف با تیم های انگلیس و ایتالیا - هم به صعود امیدوار باشند.

 

سرمربی : اسکار تابارز

تابارز٬ مردی زیرک٬ قابل احترام و متشخص است که  با تیمش بهترین نتیجه ممکن را در جام جهانی ۲۰۱۰ گرفت. اوبر سیستم قدیمی اش اصرار دارد و می گوید : « چیزی که به من ثابت شده است را هرگز تغییر نمی دهم.» تابارز شاگردانش را جوری تربیت کرده که همیشه تمرکز داشته باشند. آنها با وجود مهاجمان عالی٬ تمرکز خاصی بر خط دفاع دارند. او ضربات ایستگاهی را عامل مهمی در گلزنی می داند.

 

نمای کلی

برخلاف جام جهانی ۲۰۱۰ که نیمی از تیم ملی اروگوئه را بازیکنان ناشناخته تشکیل داده بود، در حال حاضر هر کدام از بازیکنان برای خود اسم و رسمی به هم زده اند. ترکیب تیمی که تابارز در برزیل استفاده خواهد کرد تا حدودی تغییر کرده و حالا حریفانشان اروگوئه را رقیبی جدی تر به حساب می آورند.

واقعیت

اروگوئه تغییرات زیادی نکرده چرا که اصلا نیازی به تغییر نبود. آنها بعد از جام جهانی زمان بسیاری را برای فکر کردن به این موضوع که چه کسی جانشین مناسب دیگوس لوگاندو و فورلان است صرف کردند. نباید فراموش کرد که میانگین سنی فعلی تیم ۲۸ سال است و برخی از بازیکنان به آماده ترین شرایط بازی شان رسیده اند.

شیوه بازی

تابارز شاگردانش را جوری تربیت کرده که همیشه تمرکز داشته باشند. آنها با وجود مهاجمان عالی٬ تمرکز خاصی بر عقب زمین دارند. تابارز که ضربات ایستگاهی را عامل مهمی در گلزنی می داند در این مورد می گوید: « ما باید نهایت استفاده را از شانسمان برای جنگیدن مقابل ابرقدرت های فوتبال ببریم.»

نقاط قوت

با حضور هفت مرد متحد در خط دفاعی دور از ذهن است که اروگوئه در ضدحمله گل بخورد. آروالو ریس هدایت مرکز زمین را بر عهده دارد و کاپیتان لوگانو معدافعان تیم را کنترل می کند. حضور کریستین رودریگزدر و فورلان در خط حمله باعث شده تا این تیم از بالانس خارق العاده ای برخوردار باشد.

نقاط ضعف

مدافعان اروگوئه در موقعیت های تک به تک گیج می شوند، خطا می کنند و در دوها عقب می مانند؛ به ویژه لوگانوی ۳۳ ساله. این ضعف آنها در بازی مقابل کلمبیا٬ آرژانتین و بولیوی به خوبی مشهود بود. فرناندو موسلرا٬ دروازه بان اروگوئه ضربه های نفس گیر را به طرز فوق العاده ای می گیرد و از طرف دیگر اشتباهات وحشتناک زیادی می کند. آن هم به ویژه وقتی که توپ در هواست.

درس هایی از مقدماتی

انگار این موضوع برای اروگوئه تبدیل به عادت شده که در مسابقات مقدماتی جام جهانی کار سختی داشته باشد. آنها در گروهشان پنجم شدند و مجبور به بازی با اردن در مرحله پلی آف شدند. اما با همه اینها، از تمام کشورهای آمریکای جنوبی که به جام جهانی صعود کردند، فقط اکوادور بود که توانست اروگوئه را شکست دهد.

پیش بینی

آنها باید یکی از دو تیم انگلیس یا ایتالیا را برای صعود به مرحله بعد شکست دهند و در بازی اول مقابل کاستایکا هیچ امتیازی از دست ندهند. اگر به عنوان تیم اول صعود کنند تا فینال به برزیل نخواهند خورد؛ تصورش را بکنید…

ستاره : سوارس

تا همین چند هفته پیش مصدوم بود و احتمال حضورش در جام جهانی پایین بود. اما از قرار معلوم برای این مسابقات آماده شده اسا. او بازیکنی توقف ناپذیر است. این مهاجم پرانرژی تقریبا توانایی شکستن همه رکوردها را دارد. سال گذشته او گلزن ترین فوروارد تاریخ چلسی شد و مقابل شیلی چهار گل زد. به گفته خودش آن بازی یکی از بهترین مسابقات عمرش بوده است. سوارس در لیورپول شکوفا شد. او بازیکنی قاطع  است و با کشاندن مدافعان حریف به طرف خودش ، فضای بیشتری به هم تیمی هایش می دهد.

 

بازیکنان :

روازه بانان:

رودریگو مونوز (لیبرتاد) سن : ۳۲ / بازی ملی : ۰

 

 فرناندو موسلرا (گالاتاسارای) سن : ۲۷ /  بازی ملی : ۵۶

 

مارتین سیلوا (واسکو دو گاما) سن : ۳۱  / بازی ملی : ۴

 

مدافعان:

مارتین کاسرس (یوونتوس) سن : ۲۷  /  بازی ملی : ۵۵

 

سباستین کواتس (لیورپول) سن : ۲۳ /  بازی ملی : ۱۳

 

خورخه فوسیله (پورتو) سن : ۲۹  / بازی ملی : ۳۹

 

خوزه ماریا خیمنز (اتلتیکو مادرید) سن : ۱۹ / بازی ملی : ۴

 

دیگو گودین (اتلتیکو مادرید)، سن : ۲۸ / بازی ملی : ۷۶

 

دیگو لوگانو (وست بروم) سن : ۳۳ / بازی ملی : ۹۰

 

ماکسی پریرا (بنفیکا) سن : ۳۰ / بازی ملی : ۸۶

 

آلوارو پریرا (سن پابلو - برزیل) - سن: ۲۸  / بازی ملی: ۵۵

 

 

هافبک ها

 

ادیجیو آروالو ریوس (موریلا - مکزیک)  - سن: ۳۲  / بازی ملی: ۵۲

 

والتر گارگانو (پالرمو - ایتالیا) - سن: ۲۹  / بازی ملی: ۶۰

 

دیگو پرز (بولونیا - ایتالیا) - سن: ۳۴  / بازی ملی:۸۷

 

آلوارو گونزالر (لاتزیو - ایتالیا) - سن: ۲۹  / بازی ملی: ۴۱

 

کریستین رودریگز (اتلتیکو مادرید - اسپانیا) - سن:۲۸  / بازی ملی: ۷۱

 

گاستون رامیرز (ساوتمپتون - انگلیس) - سن: ۲۳  / بازی ملی: ۲۶

 

نیکولاس لودیرو (بوتافوگو - برزیل) - سن: ۲۵  / بازی ملی:۲۴

 

مهاجمین :

 

لوئیس سوارز (لیورپول - انگلیس) - سن: ۲۷  / بازی ملی: ۷۷

 

ادینسون کاوانی (پاریسن ژرمن - فرانسه) - سن: ۲۷  / بازی ملی: ۶۰

 

دیگو فورلان (سرزو اوزاکا - ژاپن) - سن: ۳۵  / بازی ملی: ۱۰۷

 

کریستین استوانی (اسپانیول - اسپانیا) - سن: ۲۷  / بازی ملی: ۹

 

آبل هرناندز (پالرمو - ایتالیا) - سن: ۲۳  / بازی ملی: ۱۱