David Salinas|چطور لوئیس انریکه سبک بازی بارسا را متحول کرده است؟

David Salinas|هنگامی که لوئیس انریکه هدایت باشگاه بارسلونا را به عهده گرفت، گذشته از زنده کردن شور و شوق بی پایان، وعده داد که کار خود را بر جنبه هایی از بازی این تیم متمرکز خواهد کرد که بارسا را کمتر قابل پیش بینی خواهند کرد.

وی در تاریخ 21 می 2014 اعلام کرد:

"می خواهم همه را شگفت زده کنیم."

و انریکه این کار را کرده است. سرمربی مضاف بر سبک پاسکاری معمول در حال کشف سایر روش های بازی از قبیل ضدحملات می باشد.  

یک نمونه این را می تواند در گلی که نیمار در ویسنته کالدرون در روز چهارشنبه به ثمر رساند نا نتیجه ی دیدار این تیم برابر اتلتیکو 1-1 شود مشاهده کرد؛ گلی که محصول تکنیک و دقت ناب او بود.

اکثر 94 گلی بارسا که در تمام رقابت های فصل جاری به ثمر رسانده، از طریق سبک متعارف بازی این تیم بوده که همیشه در خود باشگاه روی آن تمرین می شده است اما انریکه در تلاش بوده تا به روش های دیگری نیز دست یابد.

لوئیس انریکه می داند که بهترین خصوصیت نیمار قدرت انفجاری او است و از همین رو آقای سرمربی در تلاش است تا استعدادهای این مهاجم برزیلی را به اوج شکوفایی برساند.

نیمار برای نمونه ضمناً یکی از برگ های برنده برابر دیدار ابتدایی فصل برابر اتلتیکو مادرید بود. وی در آن بازی یکی از دو گل خود را در دقیقه 79 روی ضدحمله به ثمر رساند.

بارسا علاوه بر ضدحملات فشار خود را بر رقبا در بازی هایی که انجام می دهد نیز بار دیگر افزایش داده است.

وقتی که آبی و اناری پوش ها توپ را در زمین حریف تصاحب می کنند همواره در تلاش هستند تا هر چه سریع تر خود را به دروازه حریف برسانند.

به همین نحو بود که مونیر الحدادی توانست در نخستین بازی فصل برابر الچه گلزنی کند.

مسئله انتخاب این یا آن سبک نیست، مسئله یافتن بهترین سبک برای بارسا است. در بارسا علاوه بر بازیکنان تکنیکی مانند لیونل مسی، ژاوی و اینیستا، بازیکنان سرعتی ای مانند نیمار و پدرو و باز هم مسی وجود دارند – پس چرا نباید از کیفیات ویژه این بازیکنان نیز در ضد حملات بهره برداری کرد؟

 بحث مزبور بی آن که ختم شود باز می ماند و هوادارانی خواهند بود که بگویند سبک موصوف شکست ناپذیر است، اما گاهی اوقات چیزی متفاوت برای خنثا کردن یک رقیب لازم است.

به هر روی، زمانی که حکم صادر می شود، نتیجه اهمیت زیادی می یابد.