نوید صراف | چهار جانشین احتمالی اینزاگی که میلان باید به دنبال جذب آنها باشد

در حال حاضر، میلان دقیقاً در جایگاهی قرار دارد که پیش از حضور اینزاگی در راس کادر فنی در آن جای داشت؛ یعنی رتبه‌ی نهم جدول. اما تیمی که فیلیپو اینزاگی در اختیار دارد از نظر بازیکن به مراتب بهتر از تیمی است که کلارنس سیدورف در دست داشت. با این حال تیم تخت رهبری سیدورف در 19 بازی خود (یعنی دقیقاً فصل پیش در چنین موقعی)، 9 امتیاز بیشتر کسب کرده بود. از سوی دیگر فیلیپو دو فرصت نقل‌وانتقالات را پشت سر گذاشت و این در حالی است که سیدورف تنها یک فرصت نصفه‌ونیمه در نقل‌وانتقالات  را تجربه کرد.

به همین دلیل اینزاگی مسئول و مقصر اصلی ناکامی روسونری‌ها است. ایرادات این تیم پس از گذشت 19 هفته همچنان پا برجاست و تمام رقیبان میلان در صورت انجام یک تحلیل ساده، به راه‌های شکست این تیم پی خواهند برد. اشبتاهات همیشگی بارها و بارها تکرار می‌شود، ترکیب اصلی تیم مدام در حال تغییر است و میلان هر روز بی‌خطرتر از روز گذشته ظاهر می‌شود. این بدان معنی است که قرمزوسیاه‌پوشان میلان در روند نزولی قرار دارند.

هواداران با سابقه‌ی این تیم از نتایج تیم محبوبشان در فصول اخیر بسیار ناراضی هستند و دیگر از آن شیر جنگنده‌ی میلان هیچ یال و کوپالی باقی نمانده است. بی مبالغه بگوییم؛ میلان هرچه سریع‌تر نیاز به تغییرات اساسی دارد. روسونری‌ها دیگر به یک مربی با تجربه و مجرب نیازمند هستند تا آنها را به روزهای پرافتخارشان بازگرداند. یک مربی که در مقابل رقیبان دستش رو نباشد و چیزی برای ارائه در میدان داشته باشد.

در ادامه، 4 گزینه‌ی بسیار مناسب برای هدایت آث‌میلان را به ترتیب احتمال خدمت شما معرفی می‌کنیم.

4. آنتونیو کونته:

کونته تابستان 2014 پس از سه فصل حضور درخشان در یوونتوس، به ناگهان از سرمربیگری این باشگاه استعفا کرد تا چالش جدیدی را تجربه کند. او کمی بعد، هدایت تیم ملی ایتالیا را پذیرفت.

رایولا در همین رابطه به گاتزتا دلو اسپورت گفت: "به عقیده من، کونته گزینه‌ی بسیار مناسبی برای آث میلان بود. با او چند نشست داشتم و تا حدی هم او را متقاعد کرده بودم اما در نهایت او به دلیل علاقه قلبی شدیدش به یوونتوس و نیز آمدن پیشنهاد مربیگری تیم ملی ایتالیا، این مساله را نپذیرفت.  کونته به من گفت که به یوونتوس تعهد خاصی دارد. او هیچگاه نمی‌خواست با تصمیم ناگهانی، از تیمی که در آن هم بازی و هم مربیگری کرده بود، به رقیب همیشگی برود. به عقیده‌ی من، رفتن کونته به میلان می‌توانست هیجان‌انگیز باشد اما عواقب خاص خود را نیز در پی داشت. او حالا مربی تیم ملی است؛ همان چالشی که انتظارش را می‌کشید."

اما نکته‌ای که در این میان باید به آن توجه داشت این است که طبق قرارداد آنتونیو با فدراسیون فوتبال ایتالیا، کونته مانعی برای مربیگری همزمان تیم ملی و یک تیم باشگاهی ندارد و در صورت ارائه‌ی پیشنهاد از سوی میلان، قانوناً هیچ مشکلی وجود ندارد.

هرچند گالیانی چند وقت پیش طی مصاحبه‌ای اعلام کرد: "کونته و اینزاگی بسیار به هم شبیه هستند."

با در نظر گرفتن این جمله به‌نظر می‌رسد احتمال نشستن آنتونیو بر روی نیمکت میلانی‌ها بسیار کم باشد.

3. فابیو کاپلو:

فابیو 68 ساله در دو مقطع سرمربیگری روسونری‌ها را بر عهده گرفت. دو مقطعی که از نظر نتیجه و آمار با هم زمین تا آسمان تفاوت دارند. کاپلو در سال 1991 برای اولین بار سکان هدایت میلانی‌ها را در دست گرفت و تا سال 1996؛ دورانی پر از افتخار و شکوه را رقم زد و موفق شد 9 جام معتبر را بالای سر برد. دوره‌ی دوم مربیگری فابیو در میلان در فصل 98-1997 بود که خالی از مقام و افتخار بود.

اما این مربی کارکشته، میلان را به خوبی می‌شناسد و دقیقاً از آن دست از مربیانی است که می‌تواند گوش بازیکنان میلان را کشیده و در مسیر صحیح قرار دهد.

سرمربی سابق باشگاه میلان، که در حال حاضر مسئول و سرمربی تیم ملی روسیه است ولی چندی پیش فدراسیون فوتبال روسیه اعلام کرد که برای پرداخت دستمزد فابیو کاپلو، سرمربی تیم ملی این کشور پول کافی ندارد.

سرگئی استِپاشین، عضو هیات مدیره فدراسیون فوتبال روسیه پس از اعلام این خبر، گفت فدراسیون به دنبال منابع مالی برای پرداخت مبلغ منعقد در قرارداد آقای کاپلو است اما تا به این روز دستمزد آقای کاپلو شش ماه عقب افتاده است.

میلان و کاپلو هر دو طالب یک چیز هستند: ثبات

2. لوچیانو اسپالتی:

اسپالتی یکی دیگر از گزینه‌های مناسب برای جایگزینی اینزاگی است. او شاید بهترین گزینه برای هدایت روسونری‌ها باشد. سیلویو برلوسکونی دوست دارد که تیم‌اش یک بازی روان و هجومی را به‌نمایش بگذارد و این دقیقاً همان چیزی است که تیم‌های تحت هدایت اسپالتی به‌خوبی آن را اجرا می‌کنند.

لیوچیانو یک مربی تاکتیکی است، ویژگی‌ای که اینزاگی از آن بی‌بهره است. او از تغییر کلی ترکیب و سیستم تیم هیچ ترسی ندارد. اسپالتی زمانی که در رم بود یکبار تیم‌اش را با ترکیب 0-6-4 راهی میدان کرد و این دقیقاً چیزی است که تیم تحت هدایت اینزاگی فاقد آن است.

زنیت اسپالتی را در سال 2014 از کار برکنار کرد. در این بین شنیده می‌شود که برلوسکونی حتی با اسپالتی ترتیب ملاقاتی را هم داده و از او برای فصل بعد درخواستِ ارائه کرده است.

1. وینچنزو مونتلا:

مونتلا محبوب‌ترین کاندیدای هدایت میلان در صورت برکناری اینزاگی است. سرمربی کنونی فیورنتینا سال گذشته نیز به بارها نامش به‌عنوان جانشین کلارنس سیدورف بر سر زبان‌ها افتاد اما سرانجام این اینزاگی بود که بر روی نیمکت میلان نشست.

گتوزو در مورد او می‌گوید: "او نماینده‌ی بسیار شایسته‌ای برای نسل جدید مربیان است و تیم تحت رهبری‌اش، فوتبال زیبایی را به نمایش می‌گذارد."

وینچنزو با وجود مصدومین فراوان، فیورنتینا را به رقابت‌های اروپایی بازگردانده است. آمار کسب پیروزی‌های او معادل 50 درصد است که آماری مثبت و قابل توجه می‌باشد.. مونتلا با فیورنتیا موفق شد در دو فصل پیاپی با این تیم به عنوان چهارمی لیگ دست یافته و به فینال جام حذفی راه یابد.