امیر اسدی | ذوب‌آهن، موفق در فصل نقل و انتقالات

ذوب‌آهن در فصل نقل و انتقالات، مسیر ویژه‌ای را پیش گرفته است. یحیی گل‌محمدی و مجتبی حسینی ابتدا قصد دارند استخوانبندی تیم‌شان را حفظ کنند و سپس به جذب بازیکن در پست‌های مورد نیاز بپردازند. بر همین اساس کادر فنی و مسوولان ذوب‌آهن، با بیشتر بازیکنان فصل گذشته خود تمدید قرارداد کرده‌اند. محمد رشید مظاهری، محمد باقر صادقی، هادی محمدی، حجت حق‌وردی، علی حمام، مهرداد قنبری، مرتضی تبریزی، قاسم حدادی‌فر، مهدی مهدی‌پور، مسعود حسن‌زاده، دانیال اسماعیلی‌فر، مهدی رجب‌زاده و حتی اسماعیل فرهادی بازیکنانی هستند که برای فصل آینده نیز در ترکیب ذوب‌‌آهن حضور خواهند داشت. فعلا قاسم دهنوی، کارلوس سانتوس و اکبر ایمانی جدا شده‌اند که به نظر می‌رسد جز مدافع برزیلی، دو بازیکن دیگر جایی در برنامه‌های کادر فنی ذوب‌آهن نداشته‌اند.
یحیی گل‌محمدی و مجتبی حسینی البته با وسواس خاصی بازیکن جذب می‌کنند. برای آنها اسم و رسم بازیکن اهمیتی ندارد. مهم بازدهی‌اش است. کادر فنی ذوب‌آهن دست روی بازیکنانی می‌گذارد که از نظر فنی با روش بازی تیم‌شان همخوانی دارد. به عنوان نمونه اکبر صادقی. هافبک پدیده یک بازیکن پاسور است. او خوب پاس می‌دهد، بدون درنگ و ضربه اضافه به توپ. حضور او در کنار حدادی‌فر، معنی‌اش بازی تکضرب ذوب‌آهن خواهد بود. با حضور صادقی و حدادی‌فر در مرکز زمین ذوب‌آهن، توپ خیلی راحت لو نمی‌رود و البته در صدم ثانیه به مهاجمان می‌رسد. معنی این خرید تیزهوشی مربیان ذوب‌آهن است.  آن هم در حالتی که اکبر صادقی پیشنهادی 900 میلیونی از استقلال در جیب داشت اما با چند صد میلیون کمتر پیراهن ذوب‌آهن را پوشید. محمد نژاد مهدی یکی دیگر از خریدهای ذوب‌آهن است. مدافع 23 ساله‌ای که در پدیده درخشید و حتی توسط کارلوس کی‌روش به تیم ملی نیز دعوت شد. نژادمهدی مدافعی است بازیساز. او در پدیده فقط چند بار به عنوان دفاع مرکزی به میدان رفت. در باقی فصل یک مدافع راست و گاها مدافع چپ بود! ذوب‌آهن اما او را جذب کرده تا جایگزین کارلوس سانتوس در قلب خط دفاع باشد. جذب نژادمهدی نیز با روش بازی ذوب‌آهن همخوانی دارد. او از معدود مدافعان میانی فوتبال ایران است که بازیسازی می‌کند و زیر  توپ نمی‌زند. پس در کنار هادی محمدی می‌تواند به بهترین شکل ممکن توپ را به هافبک‌هایی چون قاسم حدادی‌فر و اکبر صادقی بسپارد تا آنها برای مهاجمان موقعیت‌سازی کنند. با این راهکار، مهاجمان و هافبک‌های نفوذی حریف از بازی خارج می‌شوند و این همان روشی است که ذوب‌آهن را به عنوان چهارم لیگ و قهرمان جام حذفی رساند.
برای خط حمله، ذوب‌آهن نیازی به بازیکن جدید ندارد. در درون دروازه و کناره‌ها نیز همینطور. مسعود حسن‌زاده، کاوه رضایی و برخی اوقات مرتضی تبریزی نشان داده‌‌اند که می‌توانند خط حمله خطرناکی تشکیل بدهند. البته تبریزی را بیشتر در کناره‌های زمین دیده‌ایم تا پست مهاجم هدف. دانیال اسماعیل‌فر، اسماعیل فرهادی و حتی احسان پهلوان نیز می‌توانند کناره‌های زمین را به نقطه مطمئنی برای نفوذ ذوب‌آهن تبدیل کنند. علی حمام و مهرداد قنبری در راست و چپ خط دفاعی نیز قادرند به بهترین شکل ممکن وظایف خود را انجام بدهند. رشید مظاهری نیز فصل قبل ثابت کرد که می‌تواند نقطه اتکای ذوب‌آهن در درون دروازه باشد. ذوب‌آهن با این بازیکنان، نیازی به جذب بازیکن جدید ندارد.
فقط در چند پست بازیکن جایگزین می‌خواهد پست‌هایی مثل مدافع میانی و مدافع چپ. یحیی گل‌محمدی و البته مجتبی حسینی را می‌توان مربیان موفق فصل نقل و انتقالات دانست. آنها اهل ریخت و پاش نیستند. بهترین‌ها را جذب می‌کنند و بازیکن پرت نمی‌خرند، اگر همه مربیان لیگ برتر چنین روالی را پیش می‌گرفتند می‌توانستیم به بالا رفتن کیفیت بازی‌ها امیدوار باشیم.