نگاه روز | درسی که مورینیو باید از پپ بیاموزد

به گزارش متافوتبال و به نقل از شفقنا، ژوزه مورینیو در طول سالیان اخیر بارها خود را به عنوان یک مربی خوش فکر و موفق اثبات کرده است، با این حال به نظر می رسد که او در شرایطی فعلی و برای به موفقیت رساندن منچستریونایتد باید یک درس مهم از رقیب دیرینه اش یعنی پپ گواردیولا بیاموزد.

جایی برای یحیی در تیم پپ نیست

منچسترسیتی با پول های کلانی که از ابوظبی آمد خیلی زود خود را به عنوان یک قدرت در فوتبال انگلیس مطرح کرد. یکی از بازیکنانی که از همان ابتدای قدرت گیری منچسترسیتی به این تیم اضافه شد و خیلی زود به چهره ای اسطوره ای در این باشگاه تبدیل شد، یحیی توره بود. این بازیکن کهنه کار برای چند فصل الهام بخش آبی پوشان بود و توانست چند جام از جمله دو قهرمانی در لیگ برتر را با منچسترسیتی بالای سر ببرد. یحیی در زمان انتقال به منچسترسیتی درست همان بازیکنی بود که این تیم تازه اوج گرفته به آن احتیاج داشت. یک بازیکن پرقدرت که تجربه چند سال حضور در سطح اول فوتبال اروپا را با پیراهن بارسلونا داشت و می توانست کمک بسیاری به آبی پوشان بکند.

با این حال، حضور چند ساله و محبوبیت بالای توره در منچسترسیتی، در چند هفته اخیر به سرعت خدشه دار شده و تقابل این بازیکن با گواردیولا به قیمت به انزوا کشیده شدن این بازیکن ساحل عاجی انجامیده است. اکنون حتی بسیاری از هواداران منچسترسیتی هم به این نتیجه رسیده اند که توره به باشگاه من سیتی عرقی ندارد و بهتر است که از این تیم برود.

ماجرا اما از جایی آغاز شد که گواردیولا قدم به باشگاه گذاشت. این سرمربی کاتالان از همان ابتدا انضباط خاص خودش را برقرار کرد و بازیکنانی که نظرش را جلب نکردند فارغ از نام و آوازه آنها از تیم کنار گذاشت. جو هارت محبوب که دروازه بان اول تیم ملی انگلیس هم محسوب می شد در چنین شرایطی مجبور شد به طور راهی ایتالیا شود و سمیر نصری هم سرنوشت بهتری زیر نظر گواردیولا پیدا نکرد. یحیی توره اگرچه مانند دو بازیکن کهنه کار دیگر به صورت قرضی از منچسترسیتی جدا نشد اما عملکرد ضعیف او در پیش فصل باعث شد که او جایی در تیم گواردیولا نداشته باشد. سرمربی جدید منچسترسیتی حتی نام توره از لیست لیگ قهرمانان خط زد تا کاملا تکلیفش را با این بازیکن کهنه کار و مغرور مشخص کند.

سه بازیکن مذکور در کنار وینسن کمپانی، داوید سیلوا و سرخیو اگوئرو از بنیانگذاران تیم نوین منچسترسیتی بودند اما زیر نظر گواردیولا افتخارات گذشته تضمینی برای آینده محسوب نمی شود و این سرمربی کاتالان بازیکنانش را براساس عملکرد فعلی آنها انتخاب می کند.

پپ اعتقادی به بازی توره ندارد و برای اینکه او را بازی ندهد هم همیشه یک بهانه پیدا می کند از اضافه وزن توره گرفته تا بازی با توپ ضعیف این بازیکن تا توهین های ایجنت این بازیکن آفریقایی به گواردیولا.

توره چند فصل خوب با منچسترسیتی داشت اما اکنون در سن 33 سالگی کارایی برای منچسترسیتی ندارد. او اکنون تنها یک نیمکت نشین با چهره ای اسطوره ای است که دستمزد هنگفتی می گیرد و هیچ فایده ای هم برای آّبی پوشان ندارد. گواردیولا پس از حضور در اتحاد خیلی زود متوجه این مسئله شد و درصدد رفع این مشکل برآمد.

اما در طرف دیگر شهر منچستر، ژوزه مورینیو برای یک مورد مشابه از راهکار متفاوتی استفاده می کند. وین رونی هم شرایطی تقریبا مشابه با یحیی توره دارد. یک چهره اسطوره ای در اولدترافورد که روزهای خوب خود را پشت سر گذاشته و این روزها بیشتر از نامش نان می خورد تا عملکردش.

وین رونی یک بازیکن اضافه در ترکیب من یونایتد

رونی دوبار برای تمدید قرارداد، منچستریونایتد را به بازی گرفت، یکی از این موردها هم به سال 2010 و قبل از یک بازی حساس در لیگ قهرمانان برمی گردد.

او و ایجنتش باشگاه منچستر را به بازی گرفتند تا قراردادی که دلخواهشان بود منعقد شد و حتی در زمان دیوید مویس با یک توافق عجیب توانستند شرایطی را فراهم آورند که رونی به طور هفتگی 300 هزار پوند دستمزد بگیرد. برای یک بازیکن پا به سن گذاشته که از فرم ایده آلش هم هر روز بیشتر و بیشتر فاصله می گرفت، این دستمزد سرسام آور بود.

مورینیو در شرایطی به منچستریونایتد آمد که برای وین رونی نقشی از قبل مفروض داشت. او در اردوی پیش فصل هم تاکید کرد که رونی یک مهاجم گلزن است و به درد خط میانی نمی خورد. با این حال، به نظر می رسد که رونی یک صبح بیدار شد و تصمیم گرفت که می خواهد در خط میانی بازی کند. به این ترتیب، برنامه های مورینیو هم مطابق با این خواسته اسطوره باشگاه عوض شد و این سرمربی پرتغالی برخلاف صحبت های اولیه اش، دوباره رونی را به خط میانی فرستاد.

این مماشات بیش از اندازه به وین رونی برای منچستریونایتد بسیار گران تمام شده است. در شرایطی که این روزها چند تن از بهترین هافبک های جهان مانند پل پوگبا، هنریک میخیتاریان و خوان ماتا در اولدترافورد حضور دارند اما همه این بازیکنان آماده باید پشت سر وین رونی صف بکشند و منتظر باشند که بعد از تعیین نقش این بازیکن، پستشان مشخص شود.

در همین چند هفته اول فصل به خوبی مشخص شده که وین رونی دیگر آن بازیکنی نیست که روزگاری او را با لیونل مسی و کریستیانو رونالدو مقایسه می کردند. این روزها حتی خیلی ها می گویند که رونی در حد و اندازه های قرار گرفتن در ترکیب منچستریونایتد هم نیست و بهتر است نیمکت نشین شود و یا حتی به کل از اولدترافورد برود. اگرچه این مهاجم انگلیسی در آستانه شکستن رکورد بابی چارلتون به عنوان گلزنترین بازیکن شیاطین سرخ است اما این مسئله هم باعث نمی شود که انتقادات به وی کاهش یابد.

در شرایطی که عملکرد رونی در سراشیبی سقوط قرار دارد و هر روز بر حجم انتقادات بر وی افزوده می شود اما به نظر می رسد که مورینیو نظر متفاوتی دارد. برخلاف گواردیولا که با دیدن عملکرد ضعیف یحیی توره بدون در نظر گرفتن پیامدهای احتمالی تصمیمش این بازیکن را از ترکیب من سیتی کنار گذاشت، مورینیو در برخورد با وین رونی کاملا محافظه کار عمل کرده است.

عملکرد ضعیف رونی نه تنها باعث نشده که مورینیو، این بازیکن از ترکیب تیمش کنار بگذارد بلکه سرمربی پرتغالی شیاطین سرخ اصرار به دفاع از عملکرد رونی هم دارد.

این احتمال وجود دارد که مورینیو هنوز خاطرات سانتیاگو برنابئو را فراموش نکرده باشد. جایی که او تصمیم گرفت دو تن از کهنه کاران رئال یعنی ایکر کاسیاس و پپه را از ترکیب تیم کنار بگذارد اما نهایتا کار به جار و جنجالی طولانی کشید که سرانجامش اخراج مورینیو از رئال بود.

برخلاف مورینیو اما پپ تجربه پاکسازی دیگری را هم در کارنامه دارد. او زمانی که سال 2008 به بارسلونا پیوست و در شرایطی که تازه اوایل کارش بود اما بدون درنگ چند بازیکن صاحب نام تیم از جمله رونالدینیو و دکو را کنار گذاشت تا نشان دهد با کسی شوخی یا رودربایستی ندارد.

در ابتدای فصل که مورینیو و گواردیولا در شهر منچستر آغاز به کار کرده بودند، هر دو مربی به شدت با هم مقایسه می شدند و هر کس در مورد موفقیت یکی از این دو نظر می داد. با این حال، در دربی اخیر شهر منچستر به خوبی مشخص شد که تیم گواردیولا به شدت از تیم مورینیو جلوتر است و سرمربی پرتغالی برای احیای منچستریونایتد کار زیادی دارد. به نظر می رسد بهتر است که مورینیو از گواردیولا یاد بگیرد که بدون توجه به نام بازیکنان و تنها براساس شایستگی و میزان آمادگی شان، تیمش را انتخاب کند و گرنه سرنوشت این مربی پرتغالی هم در تئاتر رویاها شاید شبیه دیوید مویس و لوئیس فن خال شود.