واکاوی یک رابطه؛ مورینیو و پپ چگونه با هم دشمن شدند؟

به گزارش متافوتبال و به نقل از شفقنا، گواردیولا و مورینیو چند سال در بارسلونا در کنار یکدیگر کار می کردند و رابطه خوبی داشتند اما بعدها رابطه این دو مربی تیره و تار شد و در آستانه دربی منچستر، بین پپ و مو هیچگونه رابطه دوستانه ای وجود ندارد. هر دو سرمربی صاحب نام اولین فصل حضورشان در منچستر را پشت سر می گذارند و می خواهند در اولین دربی شهر منچستر به پیروزی برسند، بخصوص که هیچ کدام از دو مربی دل خوشی از طرف مقابل ندارد و شکست چیزی نیست که پپ یا مورینیو بتوانند آن را بپذیرند.

البته این دو مربی اسپانیایی و پرتغالی زمانی با هم رفیق بودند و به مدت 4 سال بین سالهای 1996 تا 2000 در بارسلونا در یک تیم کار می کردند. مربی کاتالان منچسترسیتی، آن موقع یک هافبک تدافعی جنگنده در تیم بارسلونا بود و مورینیو هم به عنوان دستیار بابی رابسون و سپس لوئیز فن خال در کنار آبی اناری ها حضور داشت.

16 سال از آن موقع می گذرد و ماجراهایی زیادی در این مدت به وقوع پیوسته که باعث شده رابطه پپ و مو کاملا عوض شود و به تیرگی بگراید.

ژوزه مورینیو این تابستان جای یکی دیگر از دوستان قدیمی اش در بارسلونا و استادش یعنی لوئیز فن خال را در منچستریونایتد گرفت. البته فن خال زمانی که از اولدترافورد می رفت دیگر به مورینیو چندان به چشم یک دوست نگاه نمی کرد و به کلی نظرش در مورد مربی پرتغالی عوض شده بود.

مورینیو با حضور در منچستریونایتد اما یکی دیگر از رفقای قدیمی خود در بارسلونا یعنی پپ گواردیولا را در نزدیکی خود دید. رفیقی که البته این روزها به دشمن شماره یک او در دنیای فوتبال بدل شده است. سرمربی 53 ساله پرتغالی تجربه چندین تقابل با گواردیولای 45 ساله را دارد و دربی منچستر سرآغاز فصل جدیدی از تقابل این دو مربی خواهد بود.

اواخر دهه 90 در نوکمپ، پپ و ژوزه یک رویای مشترک را دنبال می کردند. گواردیولا که هنوز بازیکن بود، از همان موقع برای مربیگری برنامه ریزی می کرد و بین بارسایی ها هم به عنوان یک بازیکن بسیار خوشفکر شناخته می شد که آینده درخشانی در انتظارش است. پپ البته علاقه خاصی هم به ایده های فنی و تاکتیکی مورینیو داشت و آنها را تحسین می کرد. در زمین تمرین بارسلونا، هر دو مرد ساعت ها به صحبت در مورد مسائل تاکتیکی می پرداختند و ایده های ناب خود را با یکدیگر به اشتراک گذاشته و در مورد آنها بحث می کردند. این ایده ها البته بعدها سرآغاز تغییرات زیادی در دنیای مربیگری شد و هر دو به عنوان مربیانی مدرن و خلاق توانستند به سطح اول فوتبال جهان برسند و نام خود را به عنوان بهترین مربیان عصر حاضر مطرح کنند اما این مسئله به قیمت فاصله گرفتن از رابطه خوبشان و تبدیل این رفاقت به دشمنی بود.

زمانی که فرانک ریکارد سال 2008 از بارسلونا رفت، مورینیو که دیگر نام خود را به عنوان یک مربی بزرگ جا انداخته بود، به یکی از گزینه های اصلی مربیگری در بارسلونا بدل شد. او حتی در پاورپوینتی هم که برای ارائه برنامه هایش به مارک اینگلا نایب رئیس بارسلونا ارائه داده بود، نام پپ گواردیولا را به عنوان یکی از دستیاران احتمالی اش مطرح کرد. اما برنامه مدیران بارسلونا چیز دیگری بود و مدیر ورزشی وقت بارسلونا، تکسیکی بیگیریستین ( که در توافق اخیر گواردیولا با منچسترسیتی هم نقشی کلیدی ایفا کرد) دیگر سران باشگاه را متقاعد کرد که به پپ گواردیولای تازه کار فرصت دهند و به این ترتیب گواردیولایی که به جز یک فصل حضور در بارسلونا ب تجربه دیگری نداشت، به عنوان سرمربی بارسلونا انتخاب شد. این انتخاب اصلا به مذاق مورینیویی خوش نیامد که امیدوار بود بتواند هدایت آبی اناری ها را به عهده بگیرد.

پپ آغازی طوفانی در در بارسلونا داشت و توانست در همان فصل اول یک سه گانه تاریخی را به نام خود ثبت کند.البته فصل دوم به موفقیت فصل اول نبود و گواردیولا در نیمه نهایی لیگ قهرمانان مجبور شد مقابل مورینیویی قرار بگیرد که به ایتالیا رفته و عهده دار هدایت اینترمیلان شده بود. در یک بازی بسیار نزدیک که در واقع تقابل ایده های تهاجمی گواردیولا و ایده های تدافعی مورینیو بود، اینترمیلان توانست به پیروزی رسیده و راهی فینال شود تا نهایتا فاتح لیگ قهرمانان شود. پیروزی بر بارسلونا برای مورینیو بسیار وجدآور بود و شادی خاص او در نوکمپ، خشم هواداران بارسلونا و حتی بازیکنانی مانند ویکتور والدس را برانگیخت.

البته هنوز رابطه گواردیولا و مورینیو کاملا به هم نریخته بود و پپ حتی پیش از بازی برگشت با اینتر به تحسین مورینیو پرداخت و گفت: ” فکر نمی کردم به اینجا برسد. اگر می دانستم مورینیو اینقدر در مربیگری استعداد دارد حتما به رئیس باشگاه (بارسلونا) این مسئله را می گفتم”.

مورینیو پس از شکست پپ، توانست در فینال هم از سد بایرن مونیخ و لوئیز فن خال بگذرد و با اینتر قهرمان اروپا شود. بعد از بازی فینال، ژوزه یک سورپرایز دیگر هم داشت و به طور رسمی اعلام کرد که فصل آینده به رئال مادرید می رود.

حضور مورینیو در رئال، سرآغاز فصل جدیدی از تقابل های این مربی پرتغالی با مربی بارسلونا بود و در واقع باعث شد که رابطه مورینیو و گواردیولا به مرحله ای غیرقابل ترمیم برسد.

اولین تقابل مورینیو و گواردیولا در ال کلاسیکو با پیروزی پر گل بارسلونا همراه بود و تیم مورینیو با 5 گل در هم کوبیده شد. اما هنوز رابطه دو مربی چندان تیره و تار نشده بود. ژانویه همان سال آنها در مراسم توپ طلا کنار هم نشسته بودند و خوش و بشی هم داشتند. گواردیولا بعد از این اتفاق به شوخی گفت: ” صحبت کردیم با هم. در مورد مراسم، پیانیست که خیلی خوب می زد و یک سری شوخی هم با هم کردیم. فقط همین”.

اما چند ماه بعد دیگر فضایی برای شوخی بین پپ و مو وجود نداشت. آنها در نوامبر در فاصله 17 روز 5 بار برابر هم قرار گرفتند و همین کافی بود تا رابطه دو مربی کاملا زیر و رو شود.

دومین تقابل آنها با تساوی 1-1 در یک بازی پرتنش در برنابئو همراه بود. 4 روز بعد آنها در فینال کوپا دل ری برابر هم قرار گرفتند. جایی که در نیمه اول پدرو گمان کرد که قفل دروازه رئال را شکسته و پاس لیونل مسی را به تور دروازه ایکر کاسیاس چسباند. اما این گل از سوی داور آفساید اعلام شد تا خشم بارسایی ها برانگیخته شود.

گواردیولا بعد از این اتفاق، انگشتان خود را به نشان اعتراض تکان داد و اگرچه تصاویر آهسته نشان می داد که کمک داور تصمیم درستی گرفته و پدرو اندکی جلوتر از آلوارو آربلوئا بوده اما این مسئله مورد قبول سرمربی بارسلونا نبود. نهایتا بازی به وقت های اضافی کشیده شد تا کریستیانو رونالدو روی سانتر آنخل دی ماریا، گل پیروزی بخش رئال را بزند و رئال در میان اعتراض بارسایی ها، قهرمان کوپا دل ری شود.

بعد از بازی گواردیولا به اعتراضات خود ادامه داد و به خبرنگاران گفت: ” کمک داور حتما خیلی چشم های تیزی داشته که توانسته متوجه بشود پدرو 2 سانتیمتر در آفساید بوده”.

شش روز زمان لازم بود تا مورینیو فرصت پیدا کند و جواب گواردیولا را بدهد. پیش از تقابل دو تیم در بازی رفت نیمه نهایی لیگ قهرمانان در برنابئو، مورینیو صحبت های سرمربی بارسلونا را به سخره گرفت و گفت: ” ما وارد دور تازه ای شده ایم. تاکنون، دوگروه مربی وجود داشتند؛ یک گروه کوچک که در مورد داورها اظهارنظر نمی کردند و یک گروه بزرگ که خود من هم شاملشان هستم و به تصمیمات داوری انتقاد می کردند. اما با صحبت های اخیر پپ یک گروه سوم هم شکل گرفته، گروهی که تنها عضوش خود پپ است و به تصمیمات داور زمانی که درست هستند، اعتراض می کند. این مسئله خیلی جدیدی برای من است”.

این صحبت های تحریک آمیز مورینیو، سرانجام باعث شد که گواردیولا کنترل خودش را از دست بدهد و در کنفرانس مطبوعاتی در برنابئو که پر از خبرانگاران مادریدی بود، به سرمربی پرتغالی رئال اینگونه بتازد: ” آقای مورینیو این حق را برای خودش قائل شده که مرا پپ صدا بزند، پس منم او را ژوزه صدا می کنم. کدام یک از این دوربین ها مال تو است، ژوزه؟ همه آنها فکر کنم. فردا ما با هم درون زمین روبرو می شویم و برنده مشخص می شود. او جنگ بیرون زمین را برده و اگر می خواهد بیرون از زمین فوتبال قهرمان لیگ قهرمانان شود، بگذارید بشود و از این مسئله لذت ببرد”.

گواردیولا با تندتر کردن لحن صحبت هایش ادامه داد: ” در این اتاق لعنتی، مورینیو همه کاره است، رئیس است. او می داند که اینجا جلوی خبرنگاران چه کار کند و نمی خواهم با او در این زمینه رقابت کنم. فقط دوست دارم بهش یادآوری کنم که ما چهار سال در کنار هم بوده ایم (در بارسلونا). من او را می شناسم و او هم مرا. اگر مورینیو دیدگاه های رفقای ژورنالیستش را که تمام اطلاعاتشان را از فلورنتینو پرز می گیرند به رابطه 4 ساله مان ترجیح می دهد، تصمیم با خودش است. من سعی می کنم درون زمین از ژوزه چیز یاد بگیرم اما بیرون از زمین تمام تلاشم را می کنم که چیزی از او نیاموزم”.

بعد از این صحبت ها وقتی گواردیولا به سالن غذاخوری محل اقامت بارسایی ها رفت، بازیکنانش از جایشان بلند شدند و به شدت برای پپ دست زدند تا به نوعی از سرمربی شان بخاطر صحبت هایش تمجید کنند.

فردای آن روز هم گواردیولا و بارسلونا توانستند در میدان با نتیجه 2-0 بر رئال مورینیو پیروز شوند تا مرد پرتغالی به انتقاد دوباره از روند داوری ها بخاطر اخراج پپه در نیمه اول و بررسی تئوری های توطئه در پیروزی بارسلونا با وسط کشیدن پای یوفا و یونیسف بپردازد. مورینیو در آن صحبت های معروفش تا آنجا پیش رفت که اظهار کرد که رسیدن به قهرمانی به این شکل برای بارسلونایی ها نباید جای خوشحالی بلکه باید مایه شرمندگی باشد.

سال بعد از آن، موینیو توانست نهایتا در لالیگا از بارسلونای پپ جلو بیافتد و رئال را قهرمان لیگ کند. بعد از آن هم گواردیولا از بارسلونا جدا شد و اظهار کرد که به دلیل خستگی می خواهد مدتی استراحت کند و دور از دنیای فوتبال باشد. البته گواردیولا در مورد این خستگی اش توضیحات زیادی نداد اما بی شک این درگیری های چند ساله با مورینیو، تاثیر خود را بر گواردیولا گذاشته بود و احتمالا یکی از دلایل اصلی خستگی اش بود. در آن سالها اکثر سوالاتی که در کنفرانس های خبر از پپ پرسیده می شد به نوعی با مورینیو مرتبط بود و خبرنگاران خواستار واکنش پپ به ژوزه بودند، اتفاقی که اکثرا نمی افتاد و تنها با سکوت پپی همراه بود که از این جنگ های لفظی خسته شده بود.

چند سالی از آن موقع گذشته، مورینیو از رئال اخراج شد و سپس در چلسی هم دوام نیاورد تا اکنون به منچستریونایتد بپیوندد. گواردیولا هم پس از یک دوره نسبتا موفق با بایرن مونیخ به منچستر آمده، تا بعد از سال ها این دو مربی دوباره در تقابل مستقیم با هم قرار گیرند. این بار دو مربی در یک شهر حضور دارند که می توانند رقابت ها آن را سنگینتر کند و بر شدت آن بیافزاید. شاید گواردیولا ترجیح بدهد که کارش را در سکوت پیش ببرد و وارد درگیری لفظی با مورینیو نشود اما بعید است که در بلند مدت چنین اتفاقی رخ دهد و با توجه به شخصیت مورینیو، احتمالا بزودی دور جدید جنجال ها و تقابل های دو مربی آغاز خواهد شد. تقابل هایی که احتمالا در روز شنبه و با دربی منچستر در اولدترافورد آغاز خواهد شد.